Dankbaarheid en angsten, mijmeringen op tweede Paasdag

In het kader van de Fear Less Love More Challenge op Facebook van Simone Levie, waar ik aan mee doe, ben ik gaan schrijven over waar ik dankbaar voor ben en wat mijn angsten zijn. Niet toevallig de onderwerpen waar ik de laatste tijd zo mee bezig ben! Graag deel ik hieronder mijn gedachten en mijn vandaag tot stand gekomen visie over het waarlijke opstaan.


Ik ben dankbaar dat ik in mezelf heb durven investeren en op mijn intuïtie heb durven vertrouwen. Dankbaar dat ik een methode heb gevonden om mezelf van blokkades, negatieve emoties en belemmerende overtuigingen af te helpen, die echt een wezenlijke transformatie in mij teweeg hebben gebracht. Dankbaar dat ik andere vrouwen mag helpen met deze zelfde methode om zich te bevrijden van hun blokkades. Dankbaar dat ik aangezet word tot het zoeken naar de onderliggende angsten onder mijn blokkades om die vervolgens heel concreet aan te pakken. Dankbaar dat ik met Gosse mijn man vanmorgen, terwijl we nog in bed lagen, uitgebreid hierover kon praten, samen onderzoeken.

Om tot het inzicht te komen wat de moeder van al mijn angsten is. Wat zelfs nog ónder mijn angst voor afwijzing ligt, onder mijn angst om in beweging te komen, onder mijn angst om echt eerste stappen te zetten. Namelijk angst om afgescheiden te zijn, angst om helemaal mijn eigen pad te gaan (omdat deze wel eens af kan buigen van die van anderen), om echt volledig voor mezelf te gaan staan, om mijn wil uit te voeren zonder consideratie met anderen, om de verantwoordelijkheid op me te nemen helemaal te zijn wie ik ben, om misschien zelfs boven anderen uit te stijgen, op te rijzen uit het eeuwige conformeren aan anderen en aan de maatschappij en trots te gaan staan voor wie ik ben en wie ik wil zijn.

Dat betekent dat ik het oude mag (nee zelfs móét) loslaten, oude patronen van hoe het hoort, hoe ik het geleerd heb, wat anderen van me willen en verwachten, oude structuren, oude overtuigingen, oude angsten. Die moet ik eerst loslaten, die moeten eerst sterven opdat mijn nieuwe “ik” werkelijk kan opstaan.

En dat op tweede Paasdag! Is dit niet waar het allemaal om draait?

Ook in de bijbel? Jezus moest eerst aan het kruis lijden en sterven, hij moest een offer brengen om daarna waarlijk op te staan uit de dood. En doordat hij is opgestaan uit de dood wordt zijn waarheid nu nog steeds verkondigd.

Wat ik hierin zie, is dat Jezus heeft voorgeleefd wat mijns inziens de bedoeling is voor ons mensen.

De les die ik hierin zie: je moet sterven aan je oude gewoontes, conventies, waarden en normen, hierin moet je offers brengen en uit je comfortzone komen, als het ware boven je eigen kleine ego uitstijgen, om vervolgens te herijken wat jij en wat jouw ziel in dit leven tot expressie wil brengen. En die unieke expressie van wie jij bent en wilt zijn, in al zijn oncomfortabele nieuwheid op te laten staan en jouw unieke waarheid te verkondigen én te leven. Waarmee je op die manier anderen inspireert en een bijdrage aan de wereld in een bredere context levert.

tekening (plakkaatverf) van Gosse Koopmans, gemaakt op zijn 13e.

Het offer dat je moet brengen, namelijk het uit je comfortzone (durven) stappen, brengt je een gift waarmee jij de wereld weer beter en mooier kunt maken. En het brengt je zingeving, of je daar nou op zoek naar bent of niet 😉

Durf je niet uit je comfortzone te stappen? Durf je het offer niet te brengen?

Dan beroof je de wereld van het mooiste dat er is, namelijk van wie jij werkelijk bent!

Net als de slang die zijn oude huid eerst moet afstropen en achter moet laten om een nieuwe huid aan te kunnen nemen. Of de rups die de cocon om zich heen moet afwerpen om een vlinder te kunnen worden.

Dit is de werkelijke transformatie die wij mensen volgens mij als werkelijke missie hebben.

Wat gaaf dat ik het als mijn missie zie om anderen hierbij te helpen! Dat ik dit mag doen! Dat ik hierin een rolmodel mag zijn voor andere vrouwen!

Dit is mijn pad en ik zet mijn eerste stappen op dit nieuwe afbuigende pad…

 

Vertel me: waar gaat jouw unieke pad heen, welk offer heb jij te brengen, wat is jouw eerste moedige stap om de wereld te laten zien wie jij werkelijk bent? Laat een reactie achter en laat me weten wat je er van vindt!


Namasté,
met liefde en mededogen,
Sharon signature

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

8 thoughts on “Dankbaarheid en angsten, mijmeringen op tweede Paasdag

  1. Lieve SHaron, allereerst bijn bewondering voor wat je gedaan hebt voor jezelf, geweldig! Wat heerlijk dat je ook een stimulans en inspiratie voor je omgeving kunt zijn!
    Ik denk dat het inde lucht hangt; ik ben ook bezig (op mijn manier) om uit mijn comfortzône te treden, wel ben ik nog bang om de eerste stap te zettenen naar buiten te treden. Even geleden realiseerde ik me dat de digitale kunst te weinig met mezelf deed, ik wilde meer diepgang. De symbolen in beelden hebben me altijd geïntrigeerd, zo deed ik ooit een opleiding tot tarotconsultant. Nu komt dat “ineens” weer naar boven en ben bezig met het opzetten van een website daarop gericht. De Kunstuitleen heb ik opgezegd en ga toch nog wel een (eigen) galerie beginnen; uitzoeken en opruimen, karrevrachten verzamel-gereedschap van man (r.i.p.) je kent dat wel….ik kan daarna al mijn schilderijen elke eerste zondag van de maand tentoonstellen, heb nog zoveel doeken staan. De eerste stap naar het aanbieden van mijzelf als tarotconsultant is nog even een struikelblok. Kan ik het wel…..ik hoop zo dat het me gaat lukken. Ik zie jou als voorbeeld en straks ook mijn dochter ( mede dankzij jou)!

    1. Lieve Iet,

      Dank je wel voor je mooie reactie! Het is altijd weer even afwachten hoe mensen reageren op mijn zieleroerselen, maar dan voel ik toch de drang om te delen.

      Wat goed van je dat je voelt toch een andere richting op te willen met meer diepgang… Daar leent de tarot zich goed voor en kan je helpen je intuïtie te vergroten. Mooi en ik kan me ook voorstellen dat dit goed bij je past, naast je kunst gelukkig want daar heb ik ook bewondering voor. Je creativiteit is ook een belangrijke uiting van zelfexpressie die je ook nodig hebt. Balans in creativiteit en diepgang.

      Zo gaaf dat Femke ook dezelfde opleiding gaat doen en ook een wezenlijke transformatie door gaat maken waar ik getuige van mag zijn… Weg met blokkades, negatieve emoties en belemmerende overtuigingen! Ze zal in haar kracht gaan staan als nooit te voren! En ik wens jou ook dat je totaal in je eigen kracht mag gaan staan en je eigen pad te volgen. Liefs en succes met je eerste stappen!

  2. Diepe bewondering en dankbaarheid voel ik na het lezen van dit blog. Dank je Sharon dat je deze stappen zet en ze deelt zodat ook ik weer een stap kan en durf te zetten op weg naar een wereld waarop de mensen in verbinding staan met zichzelf en de ander….

    1. Dank je wel voor je mooie woorden Corina! Dit is wat vrouwen voor elkaar kunnen betekenen. De stappen die jij gaat zetten zullen anderen weer inspireren en verder helpen, zo wordt de wereld weer een stukje mooier.

  3. Lieve Sharon. Het zijn prachtig mooie grote en eerlijke woorden die je gebruikt. Wat ik eruit pik en opvallend vind en wat ik ook sterk voel: ik wil graag dat je er boven uit gaat steken. Soms voel ik nog een beetje je oude onzekere gedrag en dat hoeft wat mij betreft niet meer hoor . Ik zie je morgen, heb er zin in!! Hilda

    1. Dank je wel lieve Hilda, blij met je reactie op mijn blogartikel. Wat een mooie weg bewandelen we samen om elkaar verder te helpen in elkaars ontwikkeling, heel bijzonder!

  4. Lieve Sharon,

    Wat heb je het prachtig omschreven! Het oude moet eerst “sterven” voordat er plaats is voor het nieuwe. Mooi om dat te koppelen aan Pasen. Wederopstanding, jezelf opnieuw uitvinden. Een les in loslaten die ik goed herken. En buiten je comfortzone treden is inderdaad nodig om tot nieuwe hoogten te komen. “If you change nothing, nothing will change”. Een van jouw eigenschappen die je sieren is je bescheidenheid, maar dat is tegelijkertijd je valkuil. Wat ik mooi vind aan onze vriendschap is dat wij elkaar onvoorwaardelijk accepteren, maar tegelijk proberen om elkaar naar een hoger plan te tillen. Jij bent hierin altijd een grote inspiratie voor mij geweest, iemand die altijd op zoek is naar meer, zonder je mededogen uit het oog te verliezen. Jij bent mij nu voorgegaan in een hele grote stap. En omdat jij het bent en ik jou blindelings vertrouw, durf ik die sprong in de onpeilbare diepte ook te nemen. Maar hand in hand met jou springen is gelukkig veel minder eng. Het is mooi om te zien hoe je nu steeds meer boven anderen uit durft te steken, jezelf durft te laten zien en durft uit te spreken dat je een inspiratie voor anderen wilt zijn. Die plek heb je altijd al verdiend en ik ben blij dat je die nu aan het innemen bent. Ik volg je!

    1. Wauw Femke! Wat een mooie lovende woorden, die betekenen veel voor me… dank je wel lief fedinnetje! Het grappige is dat ik me juist ook altijd aan jou heb opgetrokken, samen met jou durfde ik mezelf ook veel meer te laten zien. Ik kan me altijd warmen aan jouw heerlijke humor en stralende positiviteit. Wij inspireren elkaar en ik vind het geweldig hoe onze vriendschap zich telkens meer verdiept en ontwikkelt. En hoe gaaf dat ik getuige mag zijn van jouw transformatie binnenkort en hoe jij jouw ruimte gaat innemen! Let’s rock the world 😉

Laat een antwoord achter aan snrvb1968 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.